فرهاد رهبر: قدرت چانه‌زنی در مذاکرات با توانمندی اقتصادی ایران افزایش می‌یابد
تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۱۳۲۹۶
به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، فرهاد رهبر امروز در همایش بین‌المللی«اقتصاد، اشتغال و تولید در آینه‌قرآن و عترت» که در دانشگاه امام رضا(ع) مشهد برگزار شد، با اذعان به اینکه رویکرد اقتصاد ایران در دهه‌های گذشته واردات محور بوده و کمتر به بنگاه‌های اقتصادی و تولید محصول توجه داشته است، اظهار کرد: در دهه ۸۰ افزایش درآمدهای نفتی و قرار گرفتن بنگاه‌های اقتصادی در رقابت نابرابر با بنگاه‌های خارجی، حمایت‌های زیان‌آور و تعرفه‌ای از تولید، آن را به یک بخش مونتاژ تبدیل کرد و بخش تولید نتوانست مقاوم شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عضو هیأت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران با اشاره به اینکه دور شدن سیستم بانکی از فعالیت‌های اصلی خود و رفتار غیراقتصادی آن، تعیین سود بانکی نامناسب برای تأمین مالی بنگاه‌ها، وابستگی تأمین مالی بنگاه‌ها به سیستم بانکی، نداشتن بازار سرمایه مستحکم برای تأمین مالی، قادر نبودن سیستم بانکی برای هدایت نقدینگی به‌سوی تولید و هدایت آن به بخش‌های غیر مولد، نرخ ارز و قیمت نامناسب انرژی، درآمد زیاد نفتی، رشد مصرف انرژی در تولید، نرخ سود نامتناسب بانکی در دهه ۸۰ منجر به آسیب‌پذیر شدن اقتصاد کشور در برابر تکانه‌های ناشی از تحریم شده است، بیان کرد: درنتیجه این رفتار اقتصادی، فعالیت‌های سوداگرانه جایگزین فعالیت تولیدی شد و دولت بزرگ و پرهزینه با درآمد فراوان نفتی در دهه ۸۰ نتوانست به تولید کمک کند.
وی بابیان اینکه جبران کسری بودجه در دهه ۸۰ از طریق اخذ مالیات، فرارهای مالیاتی و نداشتن پایه‌های مالیاتی جدید، هزینه‌های سنگین، درآمد اندک ارزی و فشار مالیات بر روی بنگاه‌های اقتصادی شناخته‌شده مشکلات بعدی را برای اقتصاد کشور در دهه ۹۰ ایجاد کرده است، یادآور شد: در دهه گذشته چالش‌های جدی مانند افزایش مطالبات معوق بانک‌ها، کاهش تسهیلات بانک‌ها، تشکیل مؤسسات اعتباری فاقد اعتبار و مجوز، عدم توجه به بازار سرمایه و کاهش نقش آن در تأمین مالی بنگاه‌ها، کاهش تقاضا در بازار و موانع جدی اداری در صادرات غیرنفتی مشکلات دیگری را برای اقتصاد و بخش تولید کشور ایجاد کرد.
رهبر با یادآوری این مهم که با توانمند شدن ایران ازنظر اقتصادی، قدرت چانه‌زنی کشور در مذاکرات بین‌المللی افزایش می‌یابد، اذعان کرد: مشکلات بازار کار، عدم توازن توسعه منطقه‌ای، افزایش تصدی‌گری دولت، وابستگی ساختار تولید و تجارت به نفت، بهره‌وری اندک و استفاده ناکارآمد از ظرفیت‌ها، نارسایی تأمین اجتماعی، ناکارآمدی نظام اجرایی و نظارتی و کاهش سرمایه اجتماعی از چالش‌های ساختاری اقتصاد ایران است.
وی با تأکید بر اینکه تحریم اقتصادی، بحران ناکارآمدی، تأثیر عوامل سیاسی در بازار نفت و اوپک، افزایش بسترهای نارضایتی اقتصاد، جرائم سازمان‌یافته اقتصادی، فساد سیستمی مالی و اداری، رانت و انحصار، اقتصاد زیرزمینی از چالش‌های پیش رو در اقتصاد ایران است، ابراز کرد: راهکار کلی برای حل مشکلات اقتصادی ایران داشتن رویکرد اقتصاد درون‌گرا، برون‌زا و بنگاه‌های اقتصادی قوی است.
عضو هیأت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران با اشاره به اینکه آمریکا هفته گذشته ایران و برخی از کشورهای دیگر را به دلیل اینکه ایران به توانمندی تولید این واکسن دست‌یافته از تحریم واکسن کرونا خارج کرد، گفت: به برکت تحریم‌ها و با تکیه‌بر توانمندی‌های داخلی، امروز کشورمان به سازنده واکسن کرونا تبدیل‌شده به‌طوری‌که می‌تواند پس از تأمین نیاز داخل کشور، مازاد آن را صادر کند.
در این نشست رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی با تأکید بر اینکه انتظار از دولت جدید یک برنامه جامع و محتوایی مشخص مبتنی بر نگاه علمی و باورهای اعتقادی و ارزشی در حوزه اقتصادی با معرفی توانمندترین و کاراترین افراد برای تصدی مسئولیت در کابینه است، گفت: دیگر فرصتی برای آزمون‌وخطا در اقتصاد کشور نیست، چراکه مردم دیگر کشش و ظرفیت مشکلات اقتصادی را ندارند و فقط برای اعتقادشان به‌نظام و رهبری پای صندوق‌های رأی آمدند.
محمدرضا پورابراهیمی بابیان اینکه مجلس از موضع نظارتی و بررسی محتوایی برنامه‌های تخصصی دولت و هماهنگی بین اعضای کابینه دولت کوتاه نمی‌آید، ابراز کرد: نخستین موردی که باید مدنظر دولت جدید قرار گیرد این است که برای ۳۵۰ هزار میلیارد تومان کسری بودجه فکری بردارد، چراکه این کسری در سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۰ به‌طور متوسط بیش از ۲۸ درصد رشد داشته است.
وی با اشاره به اینکه متوسط رشد سالانه درآمد ملی از سال ۹۲ تا ۹۹ به میزان ۵.۲ درصد و پس‌انداز ملی به‌طور متوسط سالانه بیش از ۵ درصد کاهش‌یافته است، بیان کرد: مجموع موجودی سرمایه به‌طور متوسط سالانه ۱.۴ درصد رشد داشته و این در حالی است که علاوه بر بدتر شدن سالانه بیش از ۳.۲ درصد تراز پرداخت‌های کشور، مجموع بدهی خارجی کشور به‌طور متوسط سالانه با ۵ درصد افزایش به ۹.۵ میلیارد دلار رسیده است.
رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی با اذعان به اینکه نرخ ارز غیررسمی در کشور طی سالهای ۹۲ تا ۹۹ به‌طور متوسط سالانه ۱۷ درصد رشد کرده و در این مدت نیز هر دلار ۳۲۰۰ تومان به ۲۳ هزار تومان رسیده است، اظهار کرد: نرخ تورم نیز با رشد 14 درصدی از حدود ۲۲ درصد به ۳۶ درصد رسیده و نرخ بیکاری هم در این بازه به‌طور متوسط ۱۱ درصد بوده که نسبت به سال ۹۲ یک درصد رشد داشته است.
وی بابیان اینکه ضریب جینی که نشان‌دهنده شکاف طبقاتی و بدتر شدن وضعیت رفاهی جامعه است در سال ۹۲ حدود ۳۹ صدم درصد بوده و این رقم در سال ۹۹ به حدود ۴۱ صدم درصد رسیده است، بیان کرد: حجم نقدینگی سالانه کشور طی سالهای ۹۲ تا ۹۹ به میزان ۲۷ درصد افزایش‌یافته است به‌طوری‌که در این مدت تقریباً نرخ رشد اقتصادی کشور نزدیک به صفر است، درحالی‌که در برنامه ششم توسعه نرخ رشد اقتصادی کشور هشت درصد پیش‌بینی‌شده بود.
پور ابراهیمی با اشاره به اینکه اصلاح نظام بانکداری پنج سال است در دستور کار کمیسیون اقتصادی مجلس قرار دارد و باوجود انتقادات فراوان از ناحیه تعدادی از اساتید حوزه به برنامه این کمیسیون برای اصلاح نظام بانکداری، هیچ پیشنهادی از سوی حوزه برای اصلاح قانون بانک مرکزی و بانکداری اسلامی برای جایگزین کردن انتقادات آنها به احکام مربوطه در طرح، ارائه نشده است، خاطرنشان کرد: در طول سالهای اخیر اتفاقات مثبتی در راستای رسیدن به یک مدل اقتصادی مطلوب برای اصلاح قانون بانک مرکزی یا اصلاح نظام بانکداری در کشور در دانشگاه‌ها نیز رخ نداده است.
وی با یادآوری اینکه صرف انتقاد به طرح ارائه‌شده کمیسیون اقتصادی مجلس برای اصلاح نظام بانکداری از سوی حوزه، گره از مشکلات اقتصادی کشور باز نمی‌کند، گفت: از مراکز حوزوی کشور انتظار می‌رود برنامه پیشنهادی و احکام و مدل اجرایی خود را در این زمینه ارائه دهند، دیگر مبانی و دیدگاه‌ها در این خصوص به حد کافی ارائه‌شده است، هیچ‌کس در مبانی و دیدگاه‌ها مبنی بر لزوم برقراری عدالت، توزیع عادلانه ثروت، حفظ مالکیت مستقیم برای افراد در حوزه اسلامی، تفاوت اقتصاد ما با حوزه سوسیالیستی و اقتصاد سرمایه‌داری، شک و شبهه‌ای ندارد.
رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس بابیان اینکه از مراکز حوزوی درخواست داریم مدل اقتصادی و پیشنهادهای خود را هر چه سریع‌تر برای اصلاح نظام بانکداری کشور ارائه دهند، افزود: امروز نقطه عطفی در تاریخ اقتصاد ایران پیش‌آمده است بنابراین ضروری است برای حل مشکلات اقتصادی کشور باید از ظرفیت جوانان استفاده کرد.
وی با یادآوری اینکه تحریم‌ها بر وضعیت اقتصادی کشور اثرگذار است، تصریح کرد: بااین‌حال باید بررسی کرد که سهم تحریم‌ها در وضعیت به وجود آمده در اقتصاد کشور چقدر بوده است، در بیانیه گام دوم انقلاب، رهبری راهکار حل مشکل تحریم‌ها را اتکای به ظرفیت‌های داخلی می‌دانند که آنها را به حداقل یا حتی به صفر می‌رساند.
انتهای پیام/ ۷۰۰۴۲
منبع: فارس
کلیدواژه: فرهاد رهبر قدرت چانه زنی بازار سرمایه رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی محمدرضا پورابراهیمی نرخ ارز غیررسمی کمیسیون اقتصادی مجلس اصلاح نظام بانکداری طور متوسط سالانه بنگاه های اقتصادی مشکلات اقتصادی اقتصاد ایران اقتصادی کشور اقتصاد کشور برای اصلاح تأمین مالی دهه ۸۰ بنگاه ها درصد رشد تحریم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۱۳۲۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
توجه به اقتصاد خلاق یکی از راه‌های جهش تولید است
خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب: سجاد صالحی دبیر کمیته صنایع خلاق شورای عالی جهاد به‌تازگی یادداشتی درباره شعار سال ۱۴۰۳ نوشته که با عنوان «نسبت صنایع خلاق و فرهنگی با جهش تولید با مشارکت مردم به عنوان شعار سال» در اختیار خبرگزاری مهر قرار گرفته است.
مشروح متن این‌یادداشت در ادامه می‌آید؛
امروزه بسیاری از کشورهای دنیا برای حل چالش های جهانی، محلی و منطقه ای خود به دنبال راهی برای افزایش سرعت رشد اقتصادی خود هستند. کشور ما ایران نیز توجه ویژه ای به این موضوع داشته و با توجه به وجود تحریم های شدید اقتصادی، سیاست کشور با مسایل اقتصادی گره خورده و از سال ۱۳۹۵ خط مشی کلان کشور بر روی ریل اقتصاد مقاومتی و با مشارکت مردم بنا نهاده شد.
حرکت سیاست های کلان ایران که از سوی رهبر انقلاب به عنوان رویکرد اصلی کشور در عناوین شعار سال نیز متبلور شده است از شروع گفتمان اقتصاد مقاومتی، تا نگاه ویژه به کالای ایرانی، تاکید بر رونق تولید و رسیدن به جهش تولید با رویکرد رفع موانع، توجه به عرصه های فناورانه و نوآورانه و تمرکز بر زیست بوم های اشتغال آفرین در کنار مهار تورم، ظرفیت بی نظیری را برای همکاری و مشارکت ملموس مردم در امر رشد اقتصادی، رونق و جهش تولید ایجاد کرده است.
در تحلیل شعار امسال با عنوان «جهش تولید با مشارکت مردم» می توان به ابعاد و زوایای متنوعی اشاره کرد اما آنچه که معطوف به حرکت میدانی و مردمی است، توجه به زوایایی است که می تواند منجر به جهش تولید از پایین به بالا گردد. به عبارت دیگر به جای تمرکز بر سیاست گذاری ها، قانون گذاری ها و رفع موانع تولید در بستر اقتصاد کلان کشور، توجه اصلی بر روی قشر تأثیرگذار و مورد تاکید شعار سال یعنی مردم باشد. مردمی که نه در قالب کارگر برای صنایع بزرگ بلکه به عنوان صاحبان کار و تولید صنایع خرد، با ایجاد روحیه ابتکار، همکاری و تعاون، جهش بزرگ اقتصادی را رقم بزنند. همانطور که رهبر معظم انقلاب فرمودند: «اگر ما این توفیق را پیدا کنیم که همّت مردم، سرمایه‌ی مردم، ابتکار مردم، حضور جدّی آحاد مردم را در عرصه‌ی اقتصادی وارد کنیم، در واقع یک بسیج مردمی در امر اقتصاد بکنیم، تولید هم می تواند به جهش برسد.»
شاید یکی از مهمترین مشکلات تحقق جهش تولید، عدم درک صحیح مفهوم جهش تولید باشد. برای درک این مفهوم، می توانیم از اصطلاحاتی مانند «انقلاب در تولید»، «تغییرات ریشه ای چابک»، «تغییرات اساسی پرشتاب»، «تحول سریع» و «پیشرفت همراه با سرعت» استفاده کنیم. این تعابیر همگی به نوعی نشان دهنده تغییر، ابتکار و حرکت نوآورانه ای هستند که می تواند منجر به پیشرفت یا تحول پرشتاب باشد. و این رشد و تحول محقق نمی شود مگر با انجام اقدامات نوآورانه، خلاقانه و مبتکرانه به نحوی که مسیر رونق تولید را از راه های جدید و روزآمد به جهش و خیزش جدی تبدیل کند.
یکی از راه‌های جهش تولید و استفاده از فرصت نوآوری و ابتکار مردمی در امر اقتصاد، توجه عمیق به اقتصاد خلاق و صنایع فرهنگی است که بخش عظیمی از صنایع کوچک و متوسط کشور را دربر می گیرد. صنایع خلاق با نگاه بومی و منطقه ای به فرایند طراحی، تولید و عرضه محصولاتی چون صنایع غذایی بومی و محلی، صنایع دستی و میراث فرهنگی، گردشگری، دکوراسیون و لوازم خانگی تزئینی، اسباب بازی و عروسک، محصولات آئینی و قرآنی، پوشاک، نوشت افزار، صنعت فرش و گلیم، گیاهان دارویی، پویانمایی و بازی های ویدیویی، صنایع ورزشی، صنایع تبدیلی و بسته بندی و… ساده ترین، کاربردی ترین و ثروت آفرین ترین مسیر تحقق رونق و جهش تولید با مشارکت مردم را به جامعه ارائه می دهد.
صنایع خلاق و فرهنگی با قابلیت تولید ۴.۷ هزار میلیارد دلار ارزش اقتصادی در جهان در سال ۲۰۲۳ با همسویی بالایی که با گفتمان اقتصاد مقاومتی دارد، درکنار درونزا و برون نگر بودن می تواند بخش اعظمی از جامعه را در عرصه طراحی، تولید و عرضه محصولات خلاقانه هویت ساز با خود همراه سازد و با شناسایی درست مسائل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی منطقه ای متناسب با نیاز و ناظر به حل مسئله، نسبت به تولید و ارائه نوآورانه محصولات اعم از کالا و خدمات اقدام کند.
زیست بوم صنایع خلاق با به کارگیری نوآوری در زنجیره ارزش محصولات، همچنین ابتکارعمل در فرایند تحول سیاست های اشتغال آفرین کشور، نقش به سزایی در ایجاد کنش جمعی در جامعه و آوردن مردم به میدان افاده و استفاده خواهد داشت.
با توجه به ارتباط وثیق صنایع خلاق و فرهنگی با مولفه های شعار سال، اصلاح و تغییر برخی از ساختارهای موثر در این زیست بوم می تواند منجر به نقش آفرینی هرچه بیشتر صنایع خلاق در فرایند جهش تولید با مشارکت مردم شود. برخی از این تحولات عبارت است از:
۱- تحول در فرایند تأمین مالی کسب و کارها؛
در دهه های اخیر حجم زیادی از تأمین مالی کسب و کارها در قالب های مختلفی صورت می گرفت. از دریافت وام های توسعه کسب و کار که عموماً در فرایند تولید هزینه نمی شد تا سرمایه گذاری صندوق های خطرپذیر که با مخاطرات بسیاری از جمله عدم سودآوری کوتاه مدت استارت آپ ها و یا دشواری عبور از فرایند ارزیابی صندوق ها و در نهایت عدم تحقق تامین مالی مواجه بوده است.
با بررسی نمونه های موفق داخلی و بین المللی تامین مالی، به منظور توسعه کسب و کارهای کوچک و متوسط می توان به «تامین منابع مالی مبتنی بر قرض» اشاره کرد. در صورتی که سازو کار اعتبار سنجی، شناسایی، ارزیابی و تعیین ضمانت بازتعریف و تسهیل گردد، می توان گفت که تامین مالی مبتنی بر «قرض الحسنه» یکی از راهکارهای بومی و هدفمند برای توسعه کسب و کارهای منطقه ای خواهد بود.
۲- تغییر نگرش درباره توسعه زیست بوم اشتغال آفرینی؛
بررسی ها و تحقیقات در سال های اخیر نشان می دهد کارآفرینان و صاحبان کسب و کارهایی که توان مدیریتی بالاتری دارند و توانسته اند شبکه ارتباطی و فروش بهتری را ایجاد نمایند، تعداد شکست ها و بحران های کم تری را (در شرایط کمبود منابع مالی) نسبت به کسب و کارهایی که زمان و انرژی خود را صرفاً به یافتن درگاه های مالی و طی کردن پروسه تامین منابع قرارداده اند، تجربه کرده اند.
توسعه زیست بوم اشتغال منطقه ای با محوریت توسعه مهارت های فردی، قدرت شبکه سازی، شناخت ظرفیت های منطقه ای، قدرت تحلیل بازار، اطلاع از قوانین و مقررات، توان تأمین مالی و افزایش تاب آوری کسب وکار، منجر به تحقق مولفه های رشد و رونق اقتصادی کسب و کارها می شود و این امر نیازمند نگاه نوآورانه به شیوه شکل گیری زیست بوم اشتغال آفرینی منطقه ای و بومی است.
۳- تحول در شیوه حمایت، نظارت و ارزیابی نهادها؛
آمارها نشان داده است بسیاری از تسهلات ارائه شده در سطح کلان کشوری در حمایت از کسب و کارهای کوچک و متوسط، بدون طی مراحل اصولی و موثر در شناسایی، معرفی، ارزیابی و نظارت پسینی صورت پذیرفته و این امر باعث شده است در موارد متعددی، منابع مالی سهل الوصول پرداخت شده به صاحبان کسب و کار در اموراتی به جز تولید هزینه گردد.
در صورتیکه شیوه حمایت، نظارت و ارزیابی کسب و کارها با به کارگیری سامانه های پیشران و فراگیر، با مدیریت محلی و منطقه ای و به واسطه مشارکت مردمی می تواند مسیر حمایت و نظارت کسب و کارها را هوشمندانه و با بهره وری بسیار بالا هموارتر کند.
۴- تمرکز بر محصول به جای تمرکز بر کسب و کار؛
یکی از دلایل عدم موفقیت در جهش تولید، تمرکز بیش اندازه به تقویت زیرساخت کسب و کارها بدون توجه به میزان بهره وری آنها است. این درحالی است که اگر حمایت های دولتی و مردمی مبتنی بر محصول و میزان تولید باشد و خروجی هر کسب و کار بر اساس میزان تولید محصول سنجیده شود، می تواند سرمایه های مردمی و حاکمیتی هوشمند را به سمت کسب و کارهای خروجی محور هدایت کند.
۵- تغییر رویکرد در شیوه ورود فعالان، تسهیل گران و شتاب دهندگان کسب و کار؛
در دهه اخیر توسعه زیست بوم نوآوری و فناوری کشور با نظام استارت آپی و شتابدهی با مدل های غیر بومی و وارداتی باعث شده بسیاری از بخش های حساس و موثر زیست بوم نوآوری نتواند خود را با اقتضائات بومی و ملی کشور همگام سازد. ارائه مشاوره با رویکرد غیر بومی توسط شبکه منتورها همراه با تاکید زیاد به شکل گیری فضای نوآوری درگلخانه های فضای کار اشتراکی در قالب دکوراسیون های نامأنوس و غیر بومی، تعریف استارت آپ هایی با ایده های جذاب اما بدون داشتن تجربه و آگاهی از اقتضائات بومی که بیشتر از اینکه کارآفرین باشند، تبدیل به یک مصرف کننده صرف در زیست بوم نوآوری و فناوری می شوند، تاکید بر فرایند ایده-کار بجای فرایند کار-ایده (تمرکز بر کسب و کارهایی که قابلیت نوآوری دارند به جای تمرکز بر ایده های نوآورانه ای که هیچگاه در عرصه تولید و بازار حضور نداشته اند) و در نهایت شتابدهنده هایی که همواره مشکل تامین مالی با سرمایه گذار دارند و یا به سرمایه گذارانی متصل هستند که عمده تلاش آنها، بیش از دغدغه توسعه زیست بوم، دغدغه سبد سرمایه گذاری و پرتفولیو برای اقناع سهامداران است.
از این رو، به منظور تحول در ساختار پیشرفت زیست بوم نوآوری و صنایع خلاق در راه جهش تولید، تکیه بر مدل های بومی و ملی و تغییر نگرش نسبت به ارکان زیست بوم از کسب و کار نوآور (کار-ایده) به جای نگاه استارآپی (ایده-کار) باید مدنظر قرار گیرد. بازتعریف مراکز با قابلیت رشد در قالب نهاد های اجتماعی شتابدهنده مانند مساجد، تعاونی ها، هیئت ها، خیریه ها و سازمان های مردم نهاد به عنوان مراکز رشد بومی و منطقه ای، تغییر نگرش به تامین مالی از سرمایه گذاری، سهامداری و وام با بهره بالا به سمت جمع سپاری عمومی و تشویق به مشارکت مردمی (انتفاعی و غیر انتفاعی) در توسعه کسب و کار ها برخی از راهکارهای تحول در ساختار زیست بوم نوآوری در راستای جهش تولید است.
۶- ایجاد بستر جمع سپاری منابع و ظرفیت‌ها؛
جمع سپاری از نظر مفهومی عبارت است از پشتیبانی داوطلبانه و افتخاری از یک پروژه، فرایند، اجرا یا ایده. این حمایت می‌تواند به‌صورت مالی یا معنوی باشد. شخص یا گروهی برای اجرای ایده خودشان و یا توسعه پروژه خود از دیگران دعوت می‌کنند تا با تکمیل یا بهبود آن بتوانند ایده یا پروژه خودشان را به سرانجام برسانند. حمایت کنندگان در این روش به دنبال سود مستقیم نیستند و درصورت شکست ایده، مجریان را مورد بازخواست قرار نمی‌دهند. امروزه جمع سپاری با توجه به رشد ابزار های ارتباطی و توسعه سکوهای تعاملی، کاربردهای بسیاری دارد.
به کارگیری نوآوری و خلاقیت به منظور تقویت زیرساخت های جمع سپاری منابع و ظرفیت ها در بستر زیست بوم های منطقه ای اشتغال آفرینی می تواند منجر به افزایش مشارکت های مردمی در صنایع خلاق در مسیر جهش تولید و رونق اقتصادی گردد.
۷- تحول در ساختارهای قانونی و حقوقی کسب و کارها
یکی از ارکان مهم جهش تولید در کسب و کارها، تناسب میان ساختارهای قانونی و حقوقی و میزان کشش، همراهی و تاب آوری کسب و کارها برای قالب های تعریف شده موجود است. بسیاری از کارآفرینان و صاحبان کسب و کار با مشاوره و هدایت های نادرست و یا عدم توجه به تقدم و تأخر فرایندهای رشد و توسعه کسب و کار خود، اقدام به تاسیس شرکت حقوقی می نمایند. فارغ از اینکه قوانین و شرایط نامتناسب با کسب و کارهای کوچک، گاهاً منجر به از بین رفتن فرصت های بهره وری و عدم تحقق خروجی قابل قبول برای کسب وکارها می گردد، لذا عدم تناسب بین هزینه های اداره یک شرکت حقوقی با حجم تولید، فرایند تولید و حجم بازار موجود، طبیعتاً موجب شکست قطعی بسیاری از مشاغل و تولیدی ها می‌شود.
تغییر نگرش درباره نحوه ورود کسب و کارها به ساختار رسمی و قانونی کشور با طراحی فرایند آسان و کم هزینه، تقویت بسترهای قانونی تجمیع کسب و کارها در قالب هایی همچون تعاونی ها، کنسرسیوم ها و …، تعریف قانونی مدل های حقوقی نوین به اقتضاء نیاز جامعه به طور مثال توسعه قوانین حمایت از مشاغل خانگی، شرکت های خلاق، گروه های جهادی و...، ایجاد ساختار شفاف، فراگیر و در دسترس در عرصه نظارت و حمایت از شرکت های نوپا، از جمله راهکارهایی است که می توان در راستای رفع موانع جهش تولید بدان اشاره کرد.
۸- نوآوری اجتماعی به منظور به کارگیری نیروی غیرفعال اشتغال
طبق نتایج آمارگیری در زمستان ۱۴۰۲ توسط دفتر جمعیت، نیروی کار و اقتصاد خانوار، ۶۴ میلیون و ۸۳۷ هزار نفر جمعیت ۱۵ ساله و بیشتری هستند که به عنوان جمعیت آماده بکار محسوب می گردند، از میان این تعداد ۲۶ میلیون و ۴۶۳ هزار نفر جمعیت شاغل و بیکاری هستند که مشارکت اقتصادی دارند و به عنوان جمعیت فعال سهم ۴۰.۸ درصدی از کل جمعیت آماده به کار را به خود اختصاص داده است. از این میان جمعیتی بالغ بر ۳۸ میلیون و ۳۷۵ هزار نفر (۵۹.۲ درصد) را افرادی تشکیل داده اند که به اصطلاح جمعیت غیر فعال کشورند اما در هیچ فعالیت اقتصادی و تولیدی مشارکت ندارند. بکارگیری بخش غیر فعال جامعه، به عنوان راهکاری برای افزایش سرمایه انسانی می تواند حرکت جهشی برای تولید و رشد اقتصادی را به همراه داشته باشد.
نوآوری اجتماعی، به عنوان یک راهکار مهم، می‌تواند در بکارگیری و فعال‌سازی جمعیت غیرفعال اقتصادی کشور نقش مؤثری ایفا کند. تحلیل نیازهای اجتماعی و ایجاد راهکارهای نوآورانه برای فعال‌سازی جمعیت غیرفعال، ایجاد شرکت‌ها و پروژه‌های کارآفرینی اجتماعی با هدف حل مشکلات اجتماعی و اشتغال‌زایی، آموزش مهارت‌های اجتماعی، ارتقاء همکاری و تعامل افراد، ایجاد شبکه‌های ارتباطی و تبادل تجربیات میان افراد، خلق فرصت‌های شغلی و توسعه کارآفرینی و ایجاد فرهنگ کارآفرینی در جامعه به منظور افزایش انگیزه افراد برای شروع کسب‌وکار، از جمله اقداماتی است که می توان از فرصت نوآوری اجتماعی و کارآفرینی اجتماعی در بستر صنایع خلاق و فرهنگی بهره گرفت.
۹- تمرکز بر محتوا و خلق ارزش افزوده و ایجاد بازارهای مصرف جدید
بسیاری از صنایع و کسب و کارهای عمومی محصولاتی تولید می کنند که تنها ارزش فیزیکی دارند و ماده اولیه تولید آنها را از طبیعت فراهم می کنند. این محصولات معمولاً ارزش خاصی به جز تامین مایحتاج مصرف کننده ندارند. در صورتیکه بسیاری از محصولات تولید شده توسط کسب و کارهای کوچک، متوسط و حتی بزرگ مقیاس با بهره گیری از ابتکار عمل و خلاقیت صاحبان کسب وکار (کارآفرینان) تنها به ارزش فیزیکی محصول بسنده نکرده و با استفاده از ارزش های غیر مادی به رونق کسب و کار و توسعه بازار و تقویت برند خود می پردازند. ماده اولیه تولیدات در صنایع خلاق و فرهنگی، از احساسات و تراوش های ذهنی افراد خلاق و اصحاب فرهنگ و هنر نشأت گرفته می شود؛ و آنچه ارزش تولیدات و خدمات فرهنگی را رقم می زند، محتوای آنها است که یک ارزش فرهنگی را به مخاطبان خود انتقال می دهد.
تمرکز بر روندهای سبک زندگی مطلوب، استفاده از کاراکتر و شخصیت پردازی برای معرفی محصولات، پیوست فرهنگی و هنری در بسته بندی محصولات، تقویت هویت (برند) منطقه ای برای فروش بهتر محصولات بومی، استفاده از ابزار های رسانه ای و تولید محتوای مناسب برای خلق ارزش بیشتر، پیوند محصول با نیازهای معنوی مصرف کننده از جمله نیاز های روحی و روانی، دینی و معنوی و حس زیبایی شناختی و هنر دوستی و… از جمله مولفه های تاثیر گذار بر ارزش آفرینی محصولات تولیدی در مسیر تحقق جهش تولید خواهد بود.
۱۰- تقویت زیرساخت های صادرات، فروش و عرضه محصولات
در یک نگاه می توان گفت صادرات غیرنفتی دارای مشکلات متعددی است که برخی از آنها شامل موانع پیمان سپاری ارزی، نوسانات بالای نرخ ارز، نبود نظام ارزی مشخص، افزایش هزینه تولید، عدم بازاریابی مناسب و مستمر، ضعف دستگاه دیپلماسی اقتصادی و … است. تعیین راهبرد مناسب تجاری برای کشور و نحوه تعامل با اقتصاد جهانی از گام های مهم سیاستگذاری تجاری کشور بوده و وجود چنین راهبرد مناسبی، باعث می شود صادرکنندگان امکان برنامه ریزی برای بازاریابی محصولات خود و افزایش تولید و اشتغال را داشته باشند.
برای افزایش صادرات غیرنفتی ایران و تأثیر آن بر جهش تولید در کشور علاوه بر اقدامات جاری و کوتاه مدت که به آنها اشاره شد، اقدامات ساختاری و نهادی در حوزه تجارت نظیر تعیین مزیت های صادراتی کشور و سرمایه گذاری در تولید این کالاها باید در اولویت قرار گیرد.
کد خبر 6097416
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت